ایمپلنت دندان، انواع ایمپلنت و قیمت ایمپلنت

زمان مطالعه: 17 دقیقه.

داشتن دندان های سالم نه تنها برای زیبایی، بلکه برای اکلوژن و عملکرد صحیح نیز مهم است. افرادی هستند که به دلایل مختلف تمام دندان های خود را از دست داده اند که به آن بی دندانی معروف است. برای این نوع بیماران بهترین راه حل قرار دادن ایمپلنت دندان در کل دهان است. بسته بندی های مختلفی از انواع ایمپلنت های دندانی و دسته بندی های کلان مختلف وجود دارد.

ایمپلنت ها را می توان بر اساس تعداد دندان های از دست رفته (ایمپلنت های تک دندانی و چند دندانی) یا بر اساس نوع پروتز دندان مورد استفاده (تاج، بریج یا پروتز) طبقه بندی کرد. علاوه بر این، بسته به محل قرارگیری ایمپلنت، یعنی محل کاشت آن (در استخوان فک، روی استخوان گونه، یا بین لثه و استخوان فک) یا بسته به نوع عمل، انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی وجود دارد. برای نام بردن چند مورد: ایمپلنت های فوری، مینی ایمپلنت، همه روی 4، 3 در 6 و غیره.

 

 

تقسیم بندی انواع ایمپلنت های دندانی

• انواع ایمپلنت های دندانی با توجه به تعداد دندان های از دست رفته
• انواع با توجه به پروتز دندان
• انواع ایمپلنت های دندانی با توجه به موقعیت آنها
• انواع ایمپلنت های دندانی بر اساس روش
• انواع مختلفی از مواد مورد استفاده در ایمپلنت های دندانی
• انواع کانکتور یا ستون
• اندازه های مختلف ایمپلنت های دندانی که وجود دارد

ایمپلنت های تک دندانی (یا تک دندانی):

ایمپلنت تک دندانی پرکاربردترین و توصیه شده ترین گزینه برای بیمارانی است که یک یا چند دندان از دست داده اند. جایگزین یک دندان از دست رفته در یک زمان، نه گروهی، مانند همه در چهار نوع ایمپلنت دندانی. در این روش از روکش دندان استفاده می شود که ابتدا موقت و سپس دائمی است. برای افرادی که بریج را ترجیح نمی دهند یا دندان های از دست رفته غیر مجاور دارند ایده آل است. بعلاوه، برای افرادی که تنها یک دندان را از دست داده اند، عالی است.

ایمپلنت های متعدد

ایمپلنت های متعدد یکی از انواع ایمپلنت های دندانی هستند که ممکن است در صورت از دست دادن بیش از یک دندان و ایجاد شکاف بزرگ ترجیح دهید. به طور کلی جایگزینی برای جایگزینی کامل دهان و دندان مصنوعی است. هنگامی که بیش از دو دندان از دست می دهید، بدن شما شروع به ارسال کلسیم به جای دیگر می کند و استخوان فک را خراب می کند.

این می تواند ظاهری بی حس کننده و فرورفته ایجاد کند. اینجاست که ایمپلنت های متعدد به کار می آیند. بدن شما یک ایمپلنت تیتانیوم برای رساندن کلسیم و مواد معدنی دریافت می کند و استخوان شما را سالم نگه می دارد و چهره شما را زیبا نگه می دارد.

همچنین اگر در صحبت کردن، جویدن و زندگی روزمره مشکل دارید، این راه حل عالی است.

 

تماس با کارشناسان زیبیدنت
استعلام قیمت و مشاوره به صورت رایگان

 

انواع مختلف با توجه به پروتز دندان

برای شناخت کامل انواع ایمپلنت های دندانی ابتدا باید یک نکته ضروری را مشخص کرد. ایمپلنت های دندانی تنها بخشی هستند که در لثه و استخوان قرار می گیرند و به عنوان ریشه عمل می کنند. ایمپلنت دندان باید همیشه با یک پروتز دندان همراه باشد که قسمت خارجی آن شبیه سازی دندان یا دندان است. پس بیایید از این شروع کنیم، انواع ایمپلنت های دندانی با توجه به نوع پروتز دندان متصل به آنها. سه نوع پروتز متصل به ایمپلنت وجود دارد. اینها هستند:

• ایمپلنت دندان با روکش: ایمپلنت های دندانی با روکش دندان اغلب بهترین گزینه در مواقعی است که یک دندان از بین رفته باشد یا چندین دندان از بین رفته باشد اما به هم نزدیک نباشند. تاج دائمی به تنهایی گزینه مناسبی برای اتصال دندان یا قسمتی از دندان است. اگر دندان از بین رفته باشد، ایمپلنت دندان به عنوان یک پیوند و اتصال بین استخوان و تاج دندان عمل می کند.
• ایمپلنت دندان با بریج: ایمپلنت دندان با بریج برای کسانی که دو یا چند دندان متوالی از دست داده اند توصیه می شود. اگر چندین دندان (از جمله ریشه) در کنار یکدیگر نباشند، پل های ایمپلنت دندانی گزینه ای هستند. ایمپلنت های دندانی از دو طرف و در انتهای آن داخل می شوند. بریج دندانی که دندان های از دست رفته را شبیه سازی می کند به این ایمپلنت متصل می شود.
• پروتزهای تحت پشتیبانی ایمپلنت: ایمپلنت های دندانی با دندان مصنوعی برای افرادی مناسب است که فاقد یک قوس کامل دندانی یا هر دو قوس دندانی هستند. در این صورت استفاده از چندین بریج یا تعداد زیادی روکش دندان در کنار یکدیگر منطقی نخواهد بود. به این ترتیب شما یک دندان مصنوعی خواهید داشت که به طور دائم به لثه شما متصل می شود. با این ایمپلنت می توانید پروتز دندان متحرک نیز داشته باشید. پروتز با ایمپلنت دندان تنها در صورتی امکان پذیر است که تمام دندان های قوس بالا و پایین وجود نداشته باشد. این نوع پروتز درد، ناراحتی و شلی که مشخصه پروتزهای سنتی است را به حداقل می رساند. نیازی به استفاده از خمیر دندان مصنوعی نخواهید داشت.

انتخاب بین سه نوع ایمپلنت و پروتز دندان بسته به شرایط بیمار و نیازهای خاص او متفاوت است.

 

مشاهده خدمات ایمپلنت در مرکز مشاوره و خدمات دندانپزشکی زیبیدنت

 

انواع ایمپلنت های دندانی با توجه به موقعیت آنها

یکی دیگر از روش‌های طبقه‌بندی انواع ایمپلنت‌های دندانی، بر اساس محل قرارگیری و به‌ویژه محل قرارگیری آن‌ها است. ما به جایی که در دهان یا ساختار فک پایین وارد شده یا قلاب می شوند اشاره می کنیم.

آنها را می توان در داخل استخوان فک، در قسمت بین لثه و فک، یا در قوس های زیگوماتیک (به اصطلاح در گونه ها) قرار داد. این سه نوع ایمپلنت دندان عبارتند از:

• 1. ایمپلنت اندوستال یا اندوسئوس (در استخوان فک)
• 2. ایمپلنت ساب پریوستئال (بین لثه و استخوان فک)
• 3. ایمپلنت های زیگوماتیک (قوس های زیگوماتیک)

1. ایمپلنت اندوستال یا اندوسئوس (در استخوان فک)

در ایمپلنت اندوستال که ایمپلنت اندوستال نیز نامیده می شود، ایمپلنت های تیتانیوم یا سرامیکی مانند سیلندرها، پیچ ها یا تیغه ها به عنوان ریشه دندان عمل می کنند. این ایمپلنت ها با جراحی در استخوان فک، زیر لثه سوراخ می شوند. هیچ ارتباط مستقیمی بین ایمپلنت و پروتز وجود ندارد. ستونی وجود دارد که این دو قسمت را به هم متصل می کند.

طبق گفته آکادمی پریودنتیک آمریکا، اینها پرکاربردترین و انجام شده ترین انواع ایمپلنت های دندانی هستند. این روش دارای دو مرحله در یک دوره دو تا سه ماهه است. اگر وضعیت استخوان طبیعی شما خوب باشد، بنابراین اگر فک سالم با تراکم فک کافی داشته باشید، ممکن است. این یکی از کم تهاجمی ترین تکنیک هاست.

2. ایمپلنت های ساب پریوستئال (بین لثه و استخوان فک)

امروزه از ایمپلنت ساب پریوستئال زیاد استفاده نمی شود. اما آنها بخشی از انواع ایمپلنت های دندانی هستند که باید در مورد آنها بدانید. این نوع ایمپلنت ها در زیر لثه اما در بالای استخوان فک یا روی استخوان فک قرار می گیرند. این روش زمانی گزینه‌ای است که استخوان طبیعی یا مقدار استخوان کافی وجود ندارد و بیمار تمایلی به تقویت استخوان ندارد.

اگر تراکم استخوان و ارتفاع استخوان شما ناکافی باشد، ممکن است برای شما مفید باشد. ایمپلنت شبیه یک استخوان فک ذهنی است و مانند یک قاب فلزی در بالای لثه به نظر می رسد.

این نوع ایمپلنت دندان اغلب توصیه نمی شود. زمان زیادی طول می کشد و میزان موفقیت در مقایسه با زمان سرمایه گذاری شده به اندازه کافی بالا نیست. ایمپلنت اندوستئال با تقویت استخوان معمولاً گزینه بهتری است. این نوع به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود.

3. ایمپلنت های زیگوماتیک (قوس های زیگوماتیک)

آنها نام استخوان را می گیرند، استخوان زیگوماتیک. ایمپلنت های زیگوماتیک از همه کمتر رایج هستند. این به این دلیل است که این یک روش بسیار دشوار است. برای بیماری که استخوان فک کافی برای ایمپلنت اندوستال ندارد و پیوند استخوان مورد نظر نیست. ایمپلنت در گونه ها قرار می گیرد و به یک عمل بسیار تهاجمی و همچنین گران قیمت نیاز دارد. به طور دقیق تر، ایمپلنت های زیگوماتیک در استخوان زیگوماتیک، ” استخوان گونه ” ثابت می شوند.

استخوان زیگوماتیک یا استخوان گونه بسیار متراکم تر است و می تواند یک نقطه لنگر محکم برای ایمپلنت شما ایجاد کند. آنها همچنین در مقایسه با ایمپلنت های فک به ایمپلنت های بسیار طولانی تری نیاز دارند. ایمپلنت های زیگوماتیک با زاویه ای در داخل استخوان زیگوماتیک قرار می گیرند. تراکم استخوان و زاویه ایمپلنت به دندانپزشک این امکان را می دهد که بلافاصله پروتز دندان را تعمیر کند. این بدان معناست که شما مجبور نخواهید بود منتظر کاشت دندان باشید.

 

 

انواع ایمپلنت دندان بر اساس روش

یکی دیگر از روش های طبقه بندی ایمپلنت های دندانی، شکستن آن ها بر اساس نوع عمل، یعنی نحوه قرار دادن آن ها است. یک نوع استفاده از ایمپلنت دندان وجود ندارد، چندین نوع است. این به این دلیل است که نیازهای مختلف، موقعیت های مختلف و اهداف متفاوتی وجود دارد که از یک بیمار به بیمار دیگر تغییر می کند. بسیار مهم است که ایمپلنت دندان کاملاً با شرایط و موقعیت سازگار باشد.

انواع اصلی روش هایی که انواع ایمپلنت های دندانی را مشخص می کنند عبارتند از:

• بارگذاری فوری ایمپلنت های دندانی (دندان در یک روز)
• ایمپلنت دندان دو مرحله ای و یک مرحله ای
• مینی ایمپلنت
• ایمپلنت های All-on-4
• همه روی شش ایمپلنت دندان

1.بارگذاری فوری ایمپلنت های دندانی (ایمپلنت در همان روز یا دندان در روز)

ایمپلنت های دندانی با بار فوری که به عنوان دندان در روز نیز شناخته می شوند، ایمپلنت های دندانی همان روز نوعی ایمپلنت هستند که برای قرار دادن آن تنها به یک روز نیاز دارند. با ایمپلنت های یک روزه، می توانید دندان های مصنوعی خود را در عرض 48 ساعت پس از ایمپلنت دریافت کنید. این بیشتر برای یک دندان استفاده می شود. گاهی دندان موقت بعد از 48 ساعت گذاشته می شود، گاهی دندان دائمی.

2.ایمپلنت دندان دو مرحله ای و یک مرحله ای

این نوع ایمپلنت دندان تنها به نحوه ساخت دو ایمپلنت اشاره دارد. ایمپلنت دندانی یک مرحله ای نیازی به بسته شدن لثه بالای ایمپلنت و سپس باز شدن مجدد ندارد. ایمپلنت را بدون پوشش و در معرض دید نگه می دارد و نیازی به دو مرحله باز و بسته شدن ندارد.

3.مینی ایمپلنت

مینی ایمپلنت برای فضاهای کوچک و تنگ استفاده می شود و از روش های تهاجمی استفاده می شود. به طور معمول، آنها با جلوگیری از جابجایی یا شناور شدن پروتز تحتانی، آن را تثبیت می کنند. قطر آنها کمتر از 3 میلی متر است (بسیار کوچکتر از ایمپلنت های دندانی معمولی) و از یک پیچ یک تکه با یک انتهای آن به شکل توپ استفاده می کنند. این قطعه به عنوان تکیه گاه برای پروتز جایگزین عمل می کند.

4.همه روی 4 ایمپلنت دندان

ایمپلنت‌های All-on-4 برای افرادی که تعداد زیادی از دندان‌های خود را از دست داده‌اند، معمولاً از 4 تا 6، 7 و غیره، نوع مناسبی است. در این نوع ایمپلنت از پیوند استخوان استفاده نمی شود و از دندان های موقت در همان روز یا کمی بعد استفاده می شود. All-on-Four به شما امکان می دهد تا پایداری ایمپلنت دندان و زیبایی یک بریج دندان را بدست آورید. این نوع ایمپلنت دندانی بریج را به دندان‌های اطراف متصل نمی‌کند، بلکه آنها را به استخوان متصل می‌کند و آن را بسیار پایدارتر و بادوام‌تر می‌کند.

5.همه روی شش ایمپلنت دندان

3 تا 6 ایمپلنت دندان با استفاده از سه بریج دندانی مجزا که به شش ایمپلنت دندان متصل شده اند ساخته می شوند (برای ایده بهتر، شش پیچ و یک پل دندانی را که به دو پیچ، یکی چپ و دیگری راست متصل است، تصور کنید). سیستمی مشابه سیستم بریج های دندانی معمولی استفاده می شود، اما به دندان (از دست رفته) متصل نمی شود، بلکه به ایمپلنت متصل می شود.

این نوع ایمپلنت دندانی برای بازسازی کامل دهان عالی است زیرا توزیع یکنواخت نیروی بایت را امکان پذیر می کند و عملکرد طبیعی دندان های شما را به طور کامل بازسازی می کند. به عنوان مثال، شما نمی خواهید یک دندان مصنوعی داشته باشید، اما یک قوس کامل از دندان ها را از دست داده اید. این بهترین جایگزین برای دندان مصنوعی است.

انواع مختلفی از مواد مورد استفاده در ایمپلنت های دندانی

هنگامی که صحبت از ایمپلنت های دندانی به میان می آید، معمولاً از دو نوع ماده برای قسمت هایی که وارد استخوان می شوند استفاده می شود: تیتانیوم و زیرکونیوم.

• کاشت تیتانیوم: تیتانیوم اولین ماده ای بود که برای پیوند استخوان، به ویژه لگن یا زانو مناسب در نظر گرفته شد. این قابلیت را دارد که به طور کامل با استخوان جوش بخورد و فرآیند کلسیفیکاسیون، همجوشی استخوان و ایمپلنت را ایجاد کند. پست تیتانیوم به عنوان گزینه ای بادوام، موفق و عالی برای ایمپلنت های دندانی نیز امتحان خود را پس داده است. محکم و قوی و در عین حال سبک است. با این حال، برخی از افراد به دلیل آلرژی یا مشکلات سیستم ایمنی نمی توانند از ایمپلنت تیتانیوم استفاده کنند.
• کاشت زیرکونیوم: زیرکونیوم ممکن است مانند یک نام فلزی به نظر برسد، اما در واقع یک کریستال است. بدون فلز و کاملاً جدید در دنیای ایمپلنت های دندانی است. ایمپلنت های زیرکونیومی از یک تکه ساخته می شوند نه از سه قطعه مانند تیتانیومی. این اجازه می دهد تا یک روش کوتاه تر. علاوه بر این، زیرکونیوم حاوی فلزات نیست و برای بیمارانی که به فلزات حساسیت دارند مناسب است. از طرفی دانش زیادی در مورد ماندگاری ایمپلنت زیرکونیا وجود ندارد. علاوه بر این، این روش قیمت بالاتری نسبت به تیتانیوم دارد.

 

 

انواع کانکتور یا ستون چیست؟

هنگامی که صحبت از ایمپلنت دندان شما می شود، برای دندانپزشک مهم است که وضعیت خاص شما را در نظر بگیرد. این به این معنی است که از انواع مختلف اباتمنت (که کانکتور نیز نامیده می شود) برای بهترین نیازهای شما استفاده کنید. در حال حاضر سه نوع ستون یا رابط وجود دارد. انواع کانکتورهایی که باید در مورد آنها بدانید عبارتند از:

• Internal Hex Connector: مخفف “Internal Hex Connector” برای نشان دادن شکل دهانه ایمپلنت است. کانکتور به داخل ایمپلنت (قسمتی که به استخوان می رود) پیچ می شود و نوعی پیچ در داخل ایجاد می کند، یک اثر پیچ، انگار که یک پیچ در داخل دیگری است. دهانه در بالا شش ضلعی خواهد بود، یعنی با شش ضلع.
• External Hex Connector: مخفف “External Hex Connector” به دلیل شکل شش ضلعی کانکتور است. کانکتور به داخل پیچ نمی شود، بلکه در بالای ایمپلنت قرار می گیرد.
• رابط هشت ضلعی داخلی: پست های هشت ضلعی داخلی دقیقاً مانند پست های شش ضلعی داخلی کار می کنند. بنابراین اباتمنت داخل ایمپلنت پیچ می شود. تنها تفاوت، در این مورد، این است که دهانه هشت ضلعی خواهد داشت، به همین دلیل نام هشت ضلعی را به خود گرفته است.

 

اندازه های ایمپلنت های دندانی

یکی دیگر از راه‌های سفارشی کردن ایمپلنت دندان بر اساس نیازتان، انتخاب اندازه مناسب ایمپلنت است. وقتی صحبت از اندازه ایمپلنت دندانی به میان می آید، سه مورد برای انتخاب وجود دارد:

• پلت فرم استاندارد: اندازه ایمپلنت های استاندارد از 3.4 میلی متر تا قطر 4.2 میلی متر متغیر است. آنها معمولا در جلوی دهان قرار می گیرند. آنها اندازه متوسط ​​ایمپلنت ها در نظر گرفته می شوند.
• پلت فرم عریض: این نوع ایمپلنت ها برای دندان های بزرگتر، بنابراین در پشت دهان استفاده می شود. قطر آن به طور متوسط ​​بین 4.5 تا 6 میلی متر است.
• بدنه مینی یا باریک: این نوع برای بیمارانی که فاصله کمی بین ریشه دندان ها دارند مناسب است. آنها کاندیدای پلتفرم های گسترده استاندارد نیستند. از این نوع برای ایمپلنت های موقت نیز استفاده می شود.

 

پروتز برای بازیابی تمام دندان ها

پیشرفت‌های سال‌های اخیر در زمینه ایمپلنتولوژی، بیش از همه، بر ارائه درمان‌های دقیق و طولانی‌مدت برای بیمار متمرکز شده است. بنابراین در حال حاضر امکان انتخاب بین دو روش وجود دارد تا فرد بتواند عملکرد و زیبایی دندان های خود را بازیابی کند. هر دو نوع پروتز نیاز به قرار دادن ایمپلنت های دندانی در سرتاسر دهان دارند، زیرا وظیفه نگه داشتن آن ها را بر عهده دارند و به فرد اجازه می دهند به طور معمول صحبت کنند و بجوند.

*اکنون در مورد پروتز هیبریدی از یک طرف و اوردنچر از طرف دیگر صحبت می کنیم:

این نوع پروتز دندان برای افراد کاملا بی‌دندان و همچنین برای افرادی که حتی در صورت حفظ برخی از دندان‌ها قابل حفظ نیستند نیز توصیه می‌شود.اما می خواهیم به گزینه سومی اشاره کنیم که به اندازه مواردی که ذکر کردیم توصیه نمی کنیم:

پروتز کامل:

این دستگاه که معمولاً به عنوان دندان مصنوعی شناخته می شود ، یک وسیله متحرک است که شامل دندان، لثه و کام می شود. از آنجایی که برای اطمینان از حمایت آن ایمپلنت ندارد، از آنجایی که فقط روی مخاط بیمار قرار دارد، صحبت کردن و غذا خوردن با آن مشکل است. علاوه بر این نیاز به استفاده از چسب های مخصوص پروتز دارد و از تحلیل استخوان جلوگیری نمی کند. کاشت ایمپلنت دندان برای کل دهان از طریق پروتز هیبریدی یا اوردنچر امکان پذیر است.

پروتز هیبریدی:

پروتزهای هیبریدی ساختارهای ثابتی هستند که روی چندین ایمپلنت دندانی که قبلاً قرار داده شده اند، پیچ می شوند.این نه تنها دندان های از دست رفته را جایگزین می کند، بلکه در صورت لزوم، بافت نرم ( لثه) از دست رفته را نیز جایگزین می کن.

اوردنچر ایمپلنت:

اوردنچر نوعی پروتز نیمه ثابت است که روی ایمپلنت های دندانی نیز پشتیبانی می شود. بنابراین، مزیت پشتیبانی دائمی ارائه شده توسط ایمپلنت ها را دارد، اما همچنین با راحتی قابل برداشتن برای تمیز کردن آسان تر.

سیستمی که برای قرار دادن آن در دهان استفاده می شود مکان یاب نامیده می شود که نر و ماده است.مانند پروتز هیبریدی، می تواند نتیجه ای بسیار طبیعی ارائه دهد. برای جلوگیری از شکستن آن و ایجاد مقاومت برای آن ، از رزین و یک تقویت کننده فلزی کروم کبالت در پایه آن ساخته شده است.

 

توانبخشی کامل دهان با ایمپلنت دندان برای کل دهان

اکنون که می دانید امکان تغییر کل پروتز و بازیابی عملکرد کامل وجود دارد، قصد داریم روش قرار دادن ایمپلنت دندان در کل دهان را توضیح دهیم.این توانبخشی کامل زمانی انجام می شود که تمام قطعات یک قوس، قسمت بالایی یا پایینی، از بین رفته باشد.

بخاطر وجود پروتزها و پروتزهای هیبریدی، شما از قرار دادن ایمپلنت برای هر دندان از دست رفته اجتناب می کنید. و این است که در این موارد بی دندانی بین 4 تا 5 ایمپلنت در صورتی که قوس پایینی باشد و 6 ایمپلنت در قسمت بالایی قرار می گیرد.روی این پیچ های تیتانیومی، 12 تاج در هر قوس قرار می گیرد تا کل دندان مصنوعی کامل شود.

به طور سنتی، تنها راه حل برای بیمارانی که کاملاً بی دندان بودند، استفاده از پروتز کامل (پروتز) بود.اما این یک تکنیک منسوخ شده است که با یک سیستم پشتیبانی برتر جایگزین شده است: پروتز هیبریدی و اوردنچر.

 

مراحل درمان برای بازیابی دندان

چه از طریق پروتز هیبریدی یا اوردنچر، قرار دادن ایمپلنت های دندانی در کل دهان به مراحل خاصی نیاز دارد که نتایج مطلوب و با کیفیت را تضمین می کند.

بسیار مهم است که یک متخصص ایمپلنتولوژیست مسئول ارزیابی جراحی شما باشد.هر پزشک در زمینه خاصی در دندانپزشکی متخصص است. ایمپلنتولوژیست ما وظیفه بررسی سلامت دهان و دندان شما را بر عهده خواهد داشت و تعیین می کند که آیا انجام توانبخشی امکان پذیر است یا نیاز به انجام برخی درمان های قبلی وجود دارد. به لطف استفاده از یک سی تی اسکنر سه بعدی (cbct)، پزشک تشخیص دقیق و قابل اعتمادی را به دست می آورد.برای ساخت پروتز سفارشی، باید از حفره دهان بیمار برداشت شود .در صورتی که بیمار هیچ دندانی را حفظ نکند، ایمپلنت ها از طریق جراحی بدون درد انجام می شود.

 

مرحله بهبودی و پروتز نهایی:

برای اطمینان از موفقیت درمان، ضروری است که ایمپلنت‌ها به‌درستی استخوان‌بندی شوند (ترمیم و با استخوان ترکیب شوند).این فرآیند حدود 3 ماه طول می کشد و در این مدت بیمار از پروتز موقت استفاده می کند. در تکنولوژی دندانپزشکی، این امکان وجود دارد که زمان بین قرار دادن ایمپلنت و تاج  یا در این مورد، پروتز را فقط به چند ساعت کاهش دهیم.

در صورتی که کشیدن دندان طبیعی ضروری باشد، چون بیمار بی دندانی کامل ندارد همانطور که گفتیم قطعه ای است که قابل نگهداری نیست، می توان به ایمپلنت با بار فوری را بررسی کرد .این تکنیک کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت را در همان جلسه امکان پذیر می کند یا به عبارتی:(fresh sacet).علاوه بر این، تاج یا پروتز موقت نیز قرار داده می شود تا زیبایی لبخند و عملکرد آن تحت تأثیر قرار نگیرد.

این روشی است که دقت زیادی به ایمپلنتولوژیست می‌دهد، زیرا دارای یک آتل برای اندازه‌گیری است که نقطه دقیقی را که ایمپلنت می‌رود نشان می‌دهد.با این حال، باید در نظر داشت که برای اعمال تکنیک بارگذاری فوری، ضروری است که فرد یک سری الزامات را برآورده کند:

• توده استخوانی کافی داشته باشد و نیازی به پیوند استخوان نباشد .
• عدم ابتلا به بیماری های پریودنتال (التهاب لثه و پریودنتیت )
• روال بهداشت دهان و دندان را به طور کامل رعایت کند.

 

مطالعه مقاله بهترین سن ایمپلنت

 

ایمپلنت های دندانی، انواع و طبقه بندی

ایمپلنت های دندانی  می توانند یکی از بهترین گزینه ها برای افرادی باشد که تعدادی یا حتی چند دندان از دست داده اند، زیرا سفت، محکم، مقاوم بوده و در بیشتر موارد برای سال ها و حتی مادام العمر مفید هستند.

طبقه بندی کامل از انواع ایمپلنت های دندانی:

به طور کلی دو نوع ایمپلنت دندان به طور عمده مورد توجه قرار می گیرد که عبارتند از:

• ایمپلنت های دندانی درونی (اسئواینتگراسیون)
• ایمپلنت های دندانی ساب پریوستال (جوکستا استخوانی).

هر دو نوع ایمپلنت دندان در زیر توضیح داده شده است:

1.ایمپلنت های درونی (اسئواینتگرم یا داخل استخوان)

امروزه این رایج ترین نوع ایمپلنت دندانی است. این نوع ایمپلنت ها با جراحی در استخوان های فک بالا یا استخوان فک قرار می گیرند. هنگامی که ایمپلنت آماده شد و استئواینتگراسیون کامل شد، پروتز یا تاج قرار داده می شود تا ظاهری مانند دندان به آن بدهد.

انواع مختلفی از ایمپلنت اندوسئوس وجود دارد:

• استوانه ای
• پیچ (رزوه دار): در حال حاضر بیشترین استفاده را دارد
• فویل ها

(این نوع ایمپلنت عموما به عنوان جایگزینی برای بیمارانی که بریج یا پروتزهای متحرک دارند استفاده می شود.)

1-1.نوع ایمپلنت پیچی (آندوسی)

این نوع ایمپلنت دندان احتمالاً امروزه بیشترین استفاده را توسط دندانپزشکان دارد، ایمپلنت به معنای واقعی کلمه پیچی شکل است .ایمپلنت پیچ شکل از یک فلزیست سازگار که از تیتانیوم است ساخته شده است.

یکی از چندین مزیتی که این نوع ایمپلنت دندانی شامل می شود، امکان قرارگیری متوالی در یک یا چند دندان است.همچنین با پیشرفت‌های دندان‌پزشکی، سطح ایمپلنت با استفاده از اسپری پلاسما تیتانیوم (TPS) تغییر می‌یابد که در کاشت با استخوان استحکام بیشتری به دست می‌آورد و در نتیجه زمان انطباق استخوانی کاهش می‌یابد و نتایج اثربخش‌تر می‌شوند. بسیار طولانی تر از انواع دیگر ایمپلنت ها است.

2-1 ایمپلنت های استوانه ای

این ایمپلنت ها به گونه ای با استخوان ادغام می شوند که سوراخ های کوچکی دارند تا استخوان در داخل رشد کند و در نتیجه محکم در جای خود باقی بماند.برای ایمپلنت مذکور استفاده از چاقوی جراحی ضروری است. روند ساخت این نوع ایمپلنت معمولاً تا حدودی کند است زیرا استخوان باید کم کم یکپارچه شود و به همین دلیل است که امروزه استفاده زیادی از آنها نمی شود.

3-1 ایمپلنت دندان لمینت

این ایمپلنت ها نتایج بسیار خوبی را در هنگام جایگزینی یک دندان ثنایای مرکزی در سطح فک بالا به ما می دهند، به خصوص زمانی که استخوان کاملاً پهن و عمیق است. دندانپزشکان استفاده از آن را در صورت از دست دادن کامل دندان توصیه نمی کنند.

 

2. ایمپلنت ساب پریوستئال یا (Juxta-osseous)

این نوع ایمپلنت ها شامل یک چارچوب فلزی است که در استخوان فک درست زیر بافت لثه قرار می گیرد. بنابراین، آنها به شکل لبه استخوان در می آیند تا به درستی ثابت شوند.این نوع ایمپلنت‌های دندان عمدتاً برای بیمارانی که نمی‌توانند از پروتزهای معمولی استفاده کنند و دارای حداقل ارتفاع استخوانی هستند استفاده می‌شود.

ایمپلنت‌های استخوان به تدریج از بین می‌روند. هنگامی که در بالای استخوان قرار می گیرد، بزرگترین مشکلات این نوع ایمپلنت ها در انسداد استخوانی است.

علاوه بر این، این ایمپلنت ها بسیار گسترده تر هستند و به جراحی های بسیار بزرگتری نیاز دارند، بنابراین بهبودی بیمار کندتر و عوارض بیشتر است. در ابتدا این نوع ایمپلنت با استفاده از آلیاژ کروم مولیبدن ساخته می شد، بنابراین تکنسین های دندانپزشکی وظیفه ساخت آن را بر عهده داشتند.

 

 

طبقه بندی بر اساس شکل قرارگیری آن

ایمپلنت های دندانی بر اساس شکل قرارگیری آنها تقسیم بندی می شوند. ما می توانیم دو نوع ایمپلنت پیدا کنیم:

بارگذاری فوری ایمپلنت های دندانی

در این مورد ایمپلنت دندان را قرار می دهیم و تاج را هم زمان فیکس می کنیم. برای اینکه بتوانید این کار را انجام دهید نیاز به مقدار کافی استخوان وجود دارد. این بسیار نادر است زیرا لازم است عفونت در منطقه وجود نداشته باشد.

ایمپلنت دندان دو مرحله ای

اولین مرحله از قرار دادن ایمپلنت دندانی، معرفی آن و ادغام آن در استخوان است. بعد از 3 تا 6 ماه بسته به منطقه، اباتمنت و تاج را قرار می دهیم.

 

طبقه بندی ایمپلنت های دندانی بر اساس جنس آنها

ایمپلنت های دندانی بر اساس جنسشان تقسیم بندی می شوند. ما می توانیم دو نوع ایمپلنت پیدا کنیم:

ایمپلنت های دندانی زیرکونیومی

روشی که برای ساخت ایمپلنت های زیرکونیومی استفاده می شود،  بیواینتگراسیون است : به جای اینکه یک پیوند مکانیکی باشد، مانند مورد ادغام استخوانی ایمپلنت های تیتانیوم،  با یک پیوند شیمیایی روبرو  هستیم که از طریق لایه ای که بین سطح استخوان و سطح تشکیل می شود، تولید می شود.

از ایمپلنت این نوع پیوند سریعتر و شدیدتر از پیوند استخوانی است که سطح استخوان اطراف این ایمپلنت‌ها در طول زمان دست نخورده باقی مانده است که احتمال کمتری برای عفونت‌های ناشی از تجمع باکتری‌های زیر لثه دارد.

رنگ سفید آن شباهت زیادی به قطعات اصلی دندانی دارد و تا  زمانی که شرایط بهداشتی بهینه رعایت شود از ماندگاری فوق العاده ای  برخوردار است تا جایی که بسیاری از دندانپزشکان گارانتی مادام العمر با این ایمپلنت ها ارائه می دهند.

علاوه بر این، زیرکونیوم  از تشکیل پلاک باکتریایی در اطراف آن جلوگیری می کند، در برابر خوردگی اسیدی به خوبی مقاومت می کند و در اثر تغییرات دما مشکلی ایجاد نمی کند. این ایمپلنت ها در بیمارانی استفاده می شود که به تیتانیوم حساسیت دارند یا می خواهند زیبایی فوق العاده ای داشته باشند.

ایمپلنت های دندانی تیتانیومی

تیتانیوم سنتی ترین ماده مورد استفاده برای ایمپلنت های دندانی است: این فلز از نظر رنگی شبیه به فولاد است، اما سبک تر، به راحتی قالب گیری و بسیار سخت است. زیست سازگاری بالای آن، دفع آن را برای بدن دشوار می کند.

روشی که برای قرار دادن ایمپلنت‌های تیتانیوم استفاده می‌شود،  osseointegration است: یک پیوند مکانیکی که از طریق آن سلول‌های استخوانی به سطح ایمپلنت می‌چسبند، بنابراین به تدریج تثبیت آن در فک بالا تثبیت می‌شود.

 

ایمپلنت ، لمینت ، کامپوزیت – مشاوره رایگان

 

ویژگی های یک ایمپلنت دندان خوب

ایمپلنت های دندانی انواع مختلفی دارند و هر کدام اشکال مختلفی دارند، لازم است بدانید ایمپلنت دندانی که قرار است استفاده شود بهترین است. باید به خاطر داشت که ایمپلنت دندان باید برای مدت طولانی آن را انجام دهد.

می توان در نظر گرفت که ایمپلنت دندانی خوب، ایمپلنتی است که دارای ویژگی های زیر باشد:

• جنس تیتانیوم (به خوبی با استخوان ادغام می شود)
• شکل پیچ (باید شکل آناتومیک یا مستقیم باشد

آنهایی که دارای اتصال خارجی هستند بیش از چهل سال است که در بازار دندانپزشکی استفاده می شوند. اتصال خارجی به این معنی است که اباتمنت از طریق یک پیچ از خارج به ایمپلنت متصل می شود. مشکل این نوع ایمپلنت این است که در برخی مواقع پیچ در اثر نیروهای اکلوزالی شل می شود (مضاع، فشردن دندان و غیره) حتی ممکن است تغییر شکل داده یا بشکند.

ایمپلنت های دندانی اتصال داخلی حدود بیست سال است که تولید می شوند. اباتمنت های اتصال داخلی شامل نوعی پیوت هستند که به داخل ایمپلنت نفوذ می کنند و در نتیجه مقاومت در برابر نیروهای اکلوزال را افزایش می دهند. به این ترتیب می توان احتمال شل شدن پیچ اتصال را کاهش داد و عملاً شکستن یا تغییر شکل آن را غیرممکن می کند.

 

 

قیمت ایمپلنت دندان

در حال حاضر به دلیل تبلیغات گمراه کننده، تردیدهای زیادی در مورد قیمت ایمپلنت دندان ایجاد شده است. از یک طرف باید در نظر داشت که ایمپلنت دندان خود تنها چیزی نیست که برای جایگزینی یک قطعه دندان ضروری است، باید به آن قرار دادن اباتمنت ترانسپیتلیال و تاج ساخته شده از مواد مختلف مانند سرامیک اضافه شود.

به همین دلیل گاهی اوقات در تبلیغات فقط قیمت خود ایمپلنت ذکر می شود تا در هنگام بودجه بندی کامل قیمت ها آن چیزی نباشد که از ابتدا اعلام شده است. قیمت ایمپلنت دندان برای کل دهان، قیمت پروتزهای دندانی بسته به عوامل مختلفی تغییر می کند: نوع توانبخشی، تعداد دندان هایی که باید جایگزین شوند، نوع و برند ایمپلنت، کلینیک دندانپزشکی، مواد و غیره.

 مورد دیگر نیز مارک های مختلفی است که در طول زمان نمی‌توان مطالعاتی روی آن‌ها انجام داد تا نظر آگاهانه صادر شود، اما با بهره‌گیری از زمان بحرانی که در آن زندگی می‌کنیم و نیاز مردم به توانبخشی، با قیمت‌های ارزان به بازار عرضه می‌شوند. دهان خود را با قیمت های مقرون به صرفه برای جیب خود امروز.

 

عوامل موثر بر هزینه ایمپلنت دندان

 

عوامل متعددی بر قیمت این مداخله جراحی تأثیر می‌گذارند، از جمله:

• نوع ایمپلنت
• ستون و ملحقات.
• پروتز و کارهای آزمایشگاهی.
• تجربه جراح

جهت استعلام قیمت و مشاوره ایمپلنت با کارشناسان زیبیدنت در ارتباط باشید.

تماس با کارشناسان زیبیدنت